iron condor - Opcje na akcje

Gruby portfel dobiegł końca – zamykam projekt

By Radosław Chodkowski Skomentuj wpis wrz 23 5

Od stycznia tego roku na blogu prowadziłem publiczny portfel opcyjny pod nazwą Grubego portfela. Całość zadebiutowała na początku roku, a szczegóły dotyczące jego budowy zamieściłem na specjalnej podstronie. Dzisiaj nadszedł czas na zakończenie notowań portfela oraz podsumowanie doświadczeń, które przez ten czas udało mi się zgromadzić. Mam nadzieję, że te kilka tekstów, które się pojawiły w tym czasie, zostanie wykorzystane dla poszerzenia wiedzy inwestorów w zakresie zarówno stosowanej strategii, jak i praktycznych aspektów jej wykonywania.

Ostateczne wyniki portfela

Po wygaśnięciu wrześniowej serii opcji, będącej ostatnią na której miałem otwarte pozycje, wartość portfela wynosi 83,42% wartości początkowej. Oznacza to stratę w wysokości 16,58% i z takim wynikiem kończymy notowania. W swoim najlepszym okresie, portfel odnotowywał zysk na poziomie 14,63%, a w najgorszym, stratę rzędu 19,36%. Ostatecznie jednak wynik jest negatywny. Poniżej przedstawiam zmiany wartości portfela na przełomie miesięcy:

Skala zmian również jest dość znaczna, od miesięcznego zysku na poziomie 6% (marzec), aż po miesięczną stratę przekraczającą 15% (lipiec). I to właśnie pojawiająca się zmienność była jedną z przyczyn zakończenia notowań Grubego portfela. Ale było ich więcej, o czym w dalszej części wpisu.« Czytaj dalej »

Gruby portfel po raz pierwszy schodzi pod wodę

By Radosław Chodkowski Skomentuj wpis lip 22 11

O trudnych sprawach trzeba mówić wprost, więc zawiadamiam, iż Gruby portfel przeszedł w fazę strat. Seria lipcowa przypieczętowała kiepską passę dla portfela, który stracił 15,32% i jest po niej wart 1799,96 zł, czyli ok. 90% jego początkowej wartości. Na wynik ten złożyły się z jednej strony niekorzystne warunki rynkowe, a z drugiej moje błędy w zakresie zarządzania ryzykiem. Mam nadzieję, że z jednych i drugich będziemy w stanie się czegoś nauczyć i wyciągnąć wnioski.

« Czytaj dalej »

Naraziłem pół portfela żeby zarobić 94,50 zł – Gruby portfel

By Radosław Chodkowski Skomentuj wpis lut 24 9

Nadszedł czas na pierwsze podsumowanie. W miniony piątek została rozliczona seria lutowa opcji, która jednocześnie była pierwszą serią handlowaną w Grubym portfelu. Dopiero teraz można pochwalić się pierwszymi wynikami, przeanalizować co było zrobione dobrze, a co można było zrobić lepiej.

Dla wszystkich, którzy nie wiedzą, Gruby portfel jest publicznym portfelem opcyjnym, w którym pokazuję moje realne transakcje. Chcę zmierzyć się z rynkiem i sprawdzić, czy uda mi się osiągnąć zadowalającą stopę zwrotu. Podsumowania poszczególnych miesięcy będą się pojawiały w formie wpisów na blogu, natomiast informacje o dokonanych transakcjach, w dniu ich dokonania, otrzymają osoby zapisane na newsletter. Tam znajdzie się uzasadnienie dla wszystkich transakcji, jak również najbardziej aktualne wyniki portfela.

Zacząć trzeba od początku, czyli od podania wyniku, jaki udało mi się osiągnąć. Na serii lutowej portfel zarobił 94,50 zł, już po kosztach prowizji. Wartość ta stanowi 4,73% zysk w stosunku do wielkości portfela, która wynosiła 2000 zł. Co prawda wynik ten został osiągnięty po ponad 1,5 miesiąca od początku istnienia portfela, ale pamiętajmy, że jest to tylko jedna seria, więc przyjmuję, iż jest to stopa zwrotu osiągnięta z jednego miesiąca.

Można powiedzieć, że te 4,73% jest oczekiwaną przeze mnie wartością. Miałem ochotę na trochę więcej, w pewnym momencie nawet były na to szanse, ale wynik pozostał już na tym poziomie i nie będę narzekał. Gdyby udało się utrzymać taką miesięczną stopę zwrotu przez cały rok, portfel zarobiłby prawie 75%, co jest już przyjemnym wynikiem.

Dokonywane transakcje

Na serii lutowej dokonałem w sumie czterech transakcji, z których trzy można określić jako ofensywne, a jedną jako defensywną. Transakcje ofensywne generowały premię i narażały mnie na ryzyko, a transakcje defensywne zmniejszały ryzyko kosztem zapłaconej premii. Dla wyjaśnienia dodam, że strategię stosowaną w portfelu znajdziecie na stronie Grubergo portfela.

Pierwsza transakcja dokonana została już w dniu 02.01.2015 r., czyli na pierwszej sesji tego roku. Wystawiłem call credi spread 2400/2450 za premię 71,38 zł. Uznałem, że do końca notowań serii lutowej, czyli do dnia 20.02.2015 r. rynek nie podejdzie na tyle wysoko. Druga transakcja, również ofensywna, dokonana została w dniu 14.01.2015 r., kiedy to wystawiłem call credit spread 2450/2500 za 60,11 zł. Jako że poprzednio kupiłem opcję call 2450, a teraz ją wystawiłem, pozycja ta się anulowała i miałem na rynku credit spread 2400/2500.« Czytaj dalej »

Zmienność implikowana – klucz do sukcesu iron condora

By Radosław Chodkowski Skomentuj wpis paź 29 0

Zmienność implikowana (IV – implied volatility) jest jednym z najważniejszych zagadnień, jakie musimy mieć na względzie przy stosowaniu strategii iron condor. Mimo, że wpis ten zamyka cykl poświęcony IC, jest on prawie najważniejszy i z pewnością nie można go pominąć. Kluczowe jest tutaj oddziaływanie zmienności na premie opcyjne, które otrzymujemy za wystawiane spready oraz związane z tym podwyższone ryzyko poniesienia straty. To właśnie relacja między premią a ryzykiem jest podstawą zyskowności tej strategii, a inaczej kształtuje się ona przy wysokim i niskim IV.

Nie będę w tym artykule pisał, czym dokładnie jest zmienność implikowana. Jest to dość obszerne zagadnienie, więc tylko odeślę moich czytelników do odpowiedniego tekstu na ten temat, a sam odniosę się do niej w zakresie niezbędnym dla naszej strategii. Wiedząc, że IV odpowiada krótkoterminowym oczekiwaniom inwestorów co do przyszłej zmienności instrumentu bazowego, wnosimy że im wyższa zmienność tym w szerszym zakresie może poruszać się indeks do czasu wygaśnięcia opcji. Widzimy to w cenach poszczególnych opcji, które są droższe.

Zmienność implikowana a iron condor

Iron condor jest strategią polegającą na sprzedawaniu premii opcyjnej, a de facto na sprzedawaniu wartości czasowej, która jest w dużym stopniu uzależniona od zmienności implikowanej. Zmienność ta przyjmuje na przestrzeni czasu wyższe lub niższe poziomy. Ma więc swoje historyczne maksima, jak również minimalne poziomy. Porusza się więc w pewnym zakresie. Tym, co jest niezmiernie ważne dla inwestora jest możliwość określenia, czy aktualnie zmienność implikowana jest wysoka czy niska. W tym przypadku występuje podobieństwo z rynkiem akcji i kontraktów – sprzedawaj zmienność, kiedy jest wysoka, a kupuj zmienność, kiedy jest niska. Szersze rozwinięcie tego zagadnienia znajdziecie w tym miejscu.

Ale skoro iron condor składa się z równej ilości opcji kupowanych i wystawianych, ogólny wzrost premii opcyjnych nie powinien mieć na strategię większego wpływu. Okazuje się jednak, że w czasie wysokiej zmienności relacja ta zmienia się na korzyść graczy stosujących IC – za wystawiane spready otrzymujemy wyższą premię opcyjną. W rezultacie poprawia się nasza relacja zysku do straty.

Możemy tę przewagę wykorzystać również w inny sposób. Otrzymywanie wyższej premii sprawia, że możemy szerzej rozsunąć nasze spready, zyskując w ten sposób większy obszar bezpieczeństwa. Dzięki temu powinien poprawić się nasz stosunek występujących zysków do strat.

Wydawać by się mogło, że takie właśnie podejście nie ma sensu. Dlaczego? Skoro rynek opcji jest rynkiem bardzo efektywnie wycenianym, nie powinna występować taka naturalna przewaga wywodząca się, wydawać by się mogło, z niczego. Podwyższonej zmienności implikowanej powinno towarzyszyć faktycznie podwyższone ryzyko, przez co wycena powinna wrócić do równowagi. Czy tak jest w rzeczywistości?

Żeby to zweryfikować, trzeba przyjrzeć się dokładnie zachowaniom zmienności implikowanej. Jako przykład weźmiemy indeks VIX, który obrazuje poziomy zmienności implikowanej występujące na opcjach na indeks SP500.

« Czytaj dalej »

Iron condor w praktyce – moje transakcje

By Radosław Chodkowski Skomentuj wpis paź 22 6

W dzisiejszym wpisie postanowiłem podzielić się z moimi czytelnikami wynikami stosowania iron condora w ciągu dwóch ostatnich cykli wygasania, czyli wrześniowego i październikowego 2014. Tak się składa, że jeden iron condor okazał się zyskowny, a drugi stratny, więc będziecie mogli podejrzeć, jak to się w rzeczywistości odbywało, kiedy podejmowałem decyzje inwestycyjne oraz jaki był ich wynik. Chciałbym również móc podzielić się pewnymi wnioskami, które będą rozwinięte w jednym z kolejnych wpisów a kryją się za określeniem gamma risk.

Iron condor w praktyce wygląda nieco inaczej niż w teorii. Już chociażby z tego względu warto by było samodzielnie spróbować handlowania tą strategią na małym portfelu, żeby móc następnie podejmować próby przenoszenia jej na większy portfel. Może się również okazać, że w praktyce natraficie na takie problemy, których nie uda się przeskoczyć i postanowicie odpuścić tę strategię i wykreślić ją z waszego portfolio. Zanim to zrobicie, dajcie znać, może uda się coś usprawnić 🙂

Iron condor w praktyce – założenia

W swoich strategiach dotyczących iron condora wykorzystuję analizę techniczną, a konkretnie swing trading. Starając się odszukać krótkoterminowy (3-4 tygodniowy) kierunek rynku oraz ocenić, czy aktualnie jest on wykupiony lub wyprzedany, ustawiam poszczególne skrzydła mojego kondora. W ten właśnie sposób uzyskuję możliwość otrzymania dodatkowej premii za wystawione skrzydła lub też rozszerzam swoje pole bezpieczeństwa (korpus kondora) bez pomniejszania należnej premii. Taką strategię przedstawiłem w dwóch wpisach, które ukazały się jakiś czas temu na blogu. Zachęcam osoby, które jeszcze ich nie czytały, aby nadrobiły zaległości, wtedy ten wpis stanie się o wiele bardziej zrozumiały.

Transakcje były dokonywane na małym rachunku. Ogólnie warunki do handlowania iron condorem nie są szczególnie sprzyjające z powodu stosunkowo niewielkiej zmienności. Dopiero październik przyniósł zmianę w tym zakresie, ale był to czas zamykania dotychczasowych pozycji, a te otwierane dzisiaj będą zamykane dopiero za jakiś czas, w listopadzie i grudniu. Niemniej sądzę, że podejście legging in daje na tyle dużą przewagę, że nawet w okresach słabszej zmienności iron condor może być dobrym rozwiązaniem, przynajmniej dla tych mniejszych rachunków.

Seria wrześniowa opcji

Jako pierwsza wygasła wrześniowa seria opcji, więc o niej napiszę w pierwszej kolejności. Niestety poniosłem na tym kondorze niewielką stratę, ale wynikła ona z silnego ruchu wzrostowego, który miał miejsce na rynku. Mimo, że moje założenia nie do końca się sprawdziły, sądzę że wszystko wykonałem zgodnie z planem. Oto, jakie zawarłem transakcje:

Pierwszą transakcję zawarłem 25 lipca wystawiając call spread na poziomach 2500/2550. Jak sami widzicie, pozycja ta została umieszczona na rynku prawie 2 miesiące przed jej terminem wygasania. Wynikało to trochę z tego, że wcześniej nie mieliśmy w obrocie opcji miesięcznych (wygasających w sierpniu), a po drugie uznałem, że moment rynkowy był do tego odpowiedni. Rynek znajdował się po silnym ruchu wzrostowym, który wydawał się zatrzymywać i tracić impet. A więc przy cenie indeksu na poziomie ok. 2405 pkt wystawiłem call spread 2500/2550 za cenę 9,33 pkt. Jak widzicie otrzymana premia jest stosunkowo wysoka jak na poprzednio podawane przykłady, ale po pierwsze, spread miał ciągle 2 miesiące życia, a po drugie, był wystawiony zaledwie 95 punktów od instrumentu bazowego. Nawet mimo niskiego poziomu zmienności było to dość blisko.

Drugą transakcję zawarłem w dniu 8 sierpnia, wystawiając put spread. Rynek dość znacząco spadł i uznałem, że znalazł się na wsparciu, co było dobrą okazją do zajęcia pozycji w kierunku ruchu wzrostowego. Przy cenie indeksu na poziomie 2310 wystawiłem spread 2100/2150 za premię 6,48 pkt. Ten spread został oddalony od rynku o nieco ponad 150 punktów i miał ok. 45 dni kalendarzowych do wygaśnięcia.

W rezultacie tak zbudowanego kondora uzyskałem premię w łącznej wysokości 15,81 pkt. Co ważne, i co pokazuje również skuteczność podejścia legging in, oba spready zostały zawarte po cenach oddalonych od siebie o 95 punktów (2405-2310). Oznacza to, że o te prawie 100 punktów został rozszerzony nasz obszar bezpieczeństwa (w porównaniu do sprzedania obu spreadów w tym samym czasie). W efekcie tego znacząco zmalało prawdopodobieństwo, że któraś z wystawionych opcji zostanie dotknięta przez rynek. Zobaczmy, jak to wyglądało w praktyce:

« Czytaj dalej »

Modyfikacje iron condora – morze możliwości

By Radosław Chodkowski Skomentuj wpis paź 16 0

Czas na ostatni wpis dotyczący modyfikowania iron condora. Opisywane poprzednio sposoby (1, 2, 3) pokazują, że możliwości jest wiele. W tym wpisie nie będę już szczegółowo omawiał poszczególnych rodzajów modyfiacji, ale jedynie w zarysie pokażę, jak może to wyglądać. I w rezultacie z tym Was zostawię, ponieważ każdy musi wybrać sposób najbardziej odpowiadający jego stylowi inwestowania.

Starając się poruszyć kwestię innych sposobów zarządzania strategią, jaką jest iron condor, trudno jest zorganizować materię w taki sposób, aby dało się ją zaprezentować w poszczególnych grupach. Niekiedy są to pojedyncze, unikalne sposoby dodawania poszczególnych opcji, a innym razem całe grupy, które dzielą się jeszcze na inne, bardziej szczegółowe podejścia.

Kupno opcji call na zewnętrznym skrzydle

W poprzednio omawianym przypadku Filip Duszczyk proponował, aby kupić opcję, którą uprzednio wystawiliśmy. Sprawiało to, że eliminowaliśmy zupełnie ryzyko po tej stronie kondora, dając mu jednocześnie nieograniczony potencjał wzrostu. Poważnym problemem było jednak kupno opcji, gdyż premia za nią zapłacona nie była mała. W tym przypadku naszym celem jest dopuszczenie pewnego ograniczonego ryzyka, ale przy jednoczesnym zmniejszeniu kosztu kupowanej opcji. Skoro jest ona bardziej oddalona od ceny instrumentu bazowego, jest sporo tańsza. Niby uzyskujemy w ten sposób nieograniczony potencjał wzrostowy, ale szanse na to, że osiągniemy znaczne zyski są raczej znikome.

« Czytaj dalej »

Modyfikacje iron condora – sposoby Filipa Duszczyka

By Radosław Chodkowski Skomentuj wpis paź 7 2

Tym razem przyjrzymy się kilku modyfikacjom iron condora, które zaproponował Filip Duszczyk z Działu Rynku Terminowego GPW. O tym człowieku z pewnością słyszeliście przy okazji konferencji na temat instrumentów pochodnych, która odbyła się kilka miesięcy temu. Pan Duszczyk był wtedy jednym z prelegentów i opowiadał o strategiach opcyjnych w postaci iron condora i iron butterlfy, jako ciekawych propozycjach dla opcyjnych inwestorów. W trakcie swojego wykładu obiecał, że doda do prezentacji strategie obronne i całość opublikuje na stronie pochodne.gpw.pl. Okazało się, że na całość musieliśmy trochę zaczekać, ale w końcu od pewnego czasu mamy już dostępną prezentację.

Osoby zainteresowane odsyłam do otwarcia sobie tej prezentacji, aby ją na spokojnie przejrzeć, wtedy ten wpis stanie się bardziej zrozumiały. Grafiki, które będą ilustrowały poszczególne sposoby obrony również będą zaczerpnięte z tej prezentacji, gdyż nie widzę sensu, aby powielać coś, co już zostało zrobione.

Pozycja wyjściowa

Iron condor, którym będziemy się dziś zajmowali został zbudowany na opcjach o cenach wykonania 2200/2250/2550/2600. Będziemy bronili go przed ruchem rynku w górę, co oznacza, że przyjdzie nam zabezpieczać wystawiony call spread na opcjach 2550/2600. Za wystawienie takiego iron condora otrzymaliśmy 9,93 pkt, która to wartość jest naszym maksymalnym możliwym do osiągnięcia zyskiem. Jako że spready mają szerokość 50 punktów, nasze maksymalne ryzyko to 40,07 pkt.

Warto zwrócić uwagę, że Filip Duszczyk bronił tej strategii w określonych warunkach rynkowych. Zmienność implikowana opcji wynosiła 17,36%, a czas pozostały do wygaśnięcia to 20 sesji, czyli ok. miesiąca. Instrument bazowy znajdował się wówczas na poziomie 2468 pkt, co oznacza, że miał 72 punkty „zapasu” do wystawionej opcji call 2550. Jest to ta bezpieczniejsza forma obrony strategii, kiedy na każde zagrożenie reagujemy bardzo szybko. Z drugiej strony znacząco zawęża nam się pole bezpieczeństwa, a co za tym idzie, będziemy przekształcali zdecydowaną większość kondorów. Pozostawienie rynkowi większej swobody sprawi, że modyfikacje będą rzadsze, ale i droższe. Trzeba o tym pamiętać.

Nabycie nagiego call

Pierwszą strategią obronną jest nabycie pojedynczej opcji call. Oczywiście jest to wersja obowiązująca dla pojedynczego kondora, jeśli mamy na rynku większą pozycję, należy kupić odpowiednio więcej opcji. Duszczyk proponuje tutaj kupno opcji uprzednio wystawionej. W rezultacie można powiedzieć, że zamykamy część call spreadu (opcję sprzedaną), a zostawiamy na rynku jego drugą część (opcję kupioną).

Takie kupno gołej opcji nie jest tanim rozwiązaniem. Związany z tym koszt wynosi w obecnej sytuacji 14,60 pkt, a więc przewyższa nasz maksymalny możliwy zysk z tego kondora. Co więcej, im bliżej wystawionego spreadu będziemy dokonywali kupna opcji, tym będzie ona droższa. Profil wypłaty przed i po modyfikacji widać poniżej:

« Czytaj dalej »